Sir

Sir, noong unang beses pa lang na umapak ka sa room namin para sa subject na Behavioral Foundations in Health and Illness (Psychology part) noong 1st year, nakuha mo na ang atensyon ko – hindi dahil sa ikaw ang professor kundi dahil sa porma at sa tikas mo.

Sir, noong unang beses na naglecture ka sa klase namin, bumilib na’ko sa’yo  – hindi dahil sa porma at tikas mo kundi dahil sa katalinuhan mo.

Sir, noong unang beses mong nagpaexam sa klase namin, lalo pa akong namangha sa’yo – hindi dahil madali ang exam mo kundi dahil napagbigyan mo ang ilan sa’min pati ako kahit na hindi kami sumunod sa instructions.

At dahil bago pa lang ako noon sa Facebook, inadd agad kita at ikaw ang unang professor na naging FB friend ko. At dahil bago pa lang ako noon sa Facebook, naging malaking bagay na para sa’kin ang maging friend ka sa Facebook.

Kayo po ang unang una kong hinangaang professor sa kolehiyo. Kayo po ang unang naging modelo para sa akin. Kayo po ang unang taong naging inspirasyon ko na mula sa kolehiyo. Hindi mapapantayan ng mga salita kung gaano ka kagaling pero sa iilang araw lang na ibinahagi mo ang iyong mga nalalaman, naipasa mo sa amin ang kaalamang tatandaan namin habambuhay.

Ang galing mong guro.

Ang galing mong magpaliwanag at ang galing mo ring umintindi. 

Ang galing mong maging seryoso at ang galing mo ring magpatawa.

Ang galing mong magtanong at ang galing mo ring sumagot.

Sa dami ng napagdaanan kong professors, ikaw ang pinakamagaling kahit na ikaw ang isa sa mga pinakabata sa kanila.

Siguro, malaking impact para sa’kin ang pagiging Psych Major mo. Ang dami mo na kasing nalalaman at tingin ko, naaapply mo iyon sa araw-araw mong pakikisalamuha. Alam mo kung pa’no mo ihahandle ang mga estudyante mo at napaparamdam mo na naiintindihan mo ang mga estudyante mo. Isa ka lang sa mga iilang gurong kilala ko na nakakagawa nito.

Siguro, malaking impact din para sa’kin ang pagiging mapanindigan mo. Kahit ano pa ang kasarian mo, naging matagumpay ka sa pinili mong karera at ngayon ay nag-eenjoy ka na lang kasama ang mga mahal mo sa buhay sa mga bagay na pinaghirapan mo. Pinatunayan mo na kahit hindi tanggap ng lipunan ang iyong kasarian ay kaya mo pa ring magpatuloy sa mga pinapangarap mo.

Siguro, malaking impact din na nanggaling ka sa mahirap na pamilya at bilang panganay ay nagampanan mong maging isang breadwinner kahit na sa paraang hindi mo ginusto. Nabanggit mo na hindi mo pinangarap maging nurse pero para sa pamilya mo e pinilit mong maging nurse at natutunan mo itong mahalin kaya pinili mong magspecialize.

Kung susumahin, naging inspirasyon ka sa’kin dahil nakikita ko sa’yo kung pa’no nabubuhay ang isang taong masaya at nag-eenjoy. Nakikita ko sa’yo ang taong nabobore kapag walang problema. Nakikita ko sa’yo ang taong gumugusto ng thrill sa buhay.

Simula pa noon, inaabangan ko nang maging clinical instructor ka Sir kaso hindi ako napagbigyan ng pagkakataon. Sa halip ay naassign ako sa ibang ward na puno rin naman ng mga pwedeng matutunan. Pero sa kabila nito, nagpapasalamat pa rin ako na nagkaroon ako ng pagkakataong maging lecturer ka sa loob ng isang linggo. Kahit na nagmamadali tayo, marami akong natutunan sa’yo at paniguradong magagamit ko ang lahat ng mga sinabi mo sa magiging experiences ko hindi lang sa loob ng ward bilang nurse pero pati sa labas ng ospital bilang isang indibidwal.

Nalulungkot ako dahil may nakapagsabi sa akin na aalis ka na raw sa kolehyo pagkatapos ng taong ito. Hindi na mararanasan ng mga susunod na batch ang galing mo Sir. At hindi naman sa pagiging makasarili pero iniisip kong ang swerte ko pa rin talaga dahil sa huling taon mo ay nasa huling taon na rin ako ng kolehyo (sana nga). Alam kong ang desisyon mo ay walang koneksyon sa batch namin pero nagpapasalamat ako dahil nagkataong pinagtapos mo muna ang batch namin bago ka umalis (kung totoo man ito).

Naisipan kong magsulat tungkol sa’yo Sir dahil nagpapasalamat ako sa activity na ginawa natin kanina. Nagpapasalamat ako na nagkaroon ako ng pagkakataong maranasan ang art therapy galing sa’yo nang libre. Nagpapasalamat ako na naging instrumento ka para maibahagi ko ang mga nararamdaman ko. Nagpapasalamat ako na dahil sa’yo, naramdaman ko na napapakinggan ako. Nagpapasalamat ako dahil sa dami ng insecurities ko, naiparamdam mo na importante rin pala ang mga naiisip at nararamdaman ko.

At syempre, bahagi rin ng pasasalamat na’to ang mga kaklase ko na hindi ko ring akalaing makikinig sa kwento ko. Nagpapasalamat ako na naging bahagi rin sila ng pagbabahagi ko ng parte ng buhay ko na matagal ko nang kinalimutan at patuloy na tinatakasan. Hindi ko akalaing sa kanila [na hindi ko naman lahat ka-close] ko pa masasabi ang mga nararamdaman ko.

Maraming salamat talaga sa’yo Sir. Hindi ko mapagkasya ang lahat ng paghanga at pagpapasalamat ko sa’yo pero pinapangako ko sa sarili ko at sa’yo (kahit na hindi mo alam) na hindi masasayang ang puhunan mo sa aming mga naging estudyante mo. Hindi masasayang ang bawat segundo ng pagtuturo mo, Sir. Mananatili kang isang inspirasyon. 

At kaya rin ako nagsulat sa Filipino (sa abot ng makakaya ko at hangga’t komportable ako) e dahil sa ‘yon din ang ginagawa ni Sir ngayon dahil ngayon ay Buwan ng Wika.