Single tayo ulit

-
Hi Tart! Matagal ko nang gustong magsulat ng sulat na addressed sa’yo pero ewan ko ba kung bakit hindi matuloy-tuloy. Iniisip ko kasi kung sa card ko ilalagay, parang ang corny, though ginawa ko iyon sa unang monthsary natin, hindi ko lang naibigay kasi naisip kong parang ang corny nga kaya hindi ko na ibinigay. Tapos kung ibinigay ko naman ng ibang araw, parang ang irrelevant na. Hahaha. Basta. Anyway Tart, masaya akong eleven ulit ngayon. =)) tapos single na ba ulit tayo? Hahahaha. Jk. Pero seryoso, hindi ko man preferred na bumabati ng monthsary dahil gusto ko ng anniversary, wala namang mawawala kung babati ako. Happy 3rd monthsary. Haha. I wish us more days, months or even years together. :) Salamat sa lahat-lahat. Ewan ko ba kung bakit Tart pero ang chill chill pag kasama kita. Parang wala lang – in a good way. Masaya lang. Kapag magkasama tayo, feeling ko, I can act anyway  that I want. Kumbaga, akong ako. Komportable. Masaya ako Tart. Kahit sabog-sabog tayo pareho. Tanggap mo kahit siguro, mahirap akong intindihin or kahit slow ako? Hahahaha. Sana tanggap mo ring mahina ako sa directions. =)))) Mahirap na halos hindi magtugma sched natin at magkalayo mga tinitirhan natin pero sana consistent pa rin iyong paggawa natin ng paraan para magkasama tayo. Chos. Haha. Masaya rin ako everytime na may madidiskubre akong bago sa iyo tulad na lang ng “Ayaw mo Linggo?” o ng sobrang “pagkagusto” mo sa heights. Sana Tart, ikaw rin, masaya ka rin sa atin. Huwag mong isipin iyong mga pinagsasabi mo madalas na baka iwan kita or something, haha, kasi ‘di ko gagawin iyon. Ang kinatatakot ko e kung ikaw ang gumawa nun kasi baka may iba kang makita na mas convenient na maging kayo para sa iyo. Kung tutuusin naman kasi, marami naman dyang mas magaganda, MATATANGKAD, MAPUPUTI, hot, mabait, etc. (Pero ayoko nang magdiscuss ng insecurities ko Tart, siguro sa atin na lang kapag nagchikahan tayo, wag na dito, haha). Takot akong mapalitan ng mga iyan. Tapos syempre, sasabihin mo naman sa akin, “O bat ako rin, marami namang mas malapit sa iyo, mas ganito ganyan, etc…” So K. Pero seryoso, takot akong mangyari iyan. Ayokong mangyari iyan. Sana tamang panghawakan kong mahal mo ako. (Ew, parang nababaduyan ako sa sinasabi ko. Hahahahaha) Masaya ako sa atin Tart. At gusto kong tumagal pa tayo nang masaya tayo. Hee, ang corny ng entry na ‘to pero sige, keri lang. Haha. I love you Tart. Sobra. At miss na kita. Happy monthsary! More to come. :) Looking forward to spending more happy moments with you. I love you ulit. <3 :*

  

 - From your ever pretty girlfriend who loves you so much, 
Mah. 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

After exam feels

-
Image
Sa ilang taon kong naging estudyante, ang dami ko nang exams na pinagdaanan. Ang dami ko nang exams na pinerfect (haha weh? syempre joke lang to), ipinasa at ibinagsak. Wala akong pakialam sa kung ilan ba ang nagkaroon ng aling resulta. Ang punto ko ngayon e kahit ang dami ko nang sinagutan at iniwang blangkong exam, ganon pa rin ang pakiramdam. Ganon pa rin ang pakiramdam ng naghihintay ng resulta – laging walang kasiguraduhan. Simulan natin to sa panahon bago mag-exam. Paano ba ako maghanda para sa exam? Depende rin kasi sa kung anong exam. Depende sa kung gamay ko na ba iyong topic o iyong subject. Kumbaga, kung nahihirapan ako, mag-aaral ako nang todo. Kung nadadalian ako, magrereview na lang ako nang kaunti. Paano ko ba nasasabi kung mahirap? Unang una, kung kahit anong pilit ng intindi ko sa kanya, nalilito ako. Komplikado. Meron din namang komplikado na nga, sobrang haba pa. Pwede ring komplikado, mahaba at halos memorization. Paano ako mag-aral nang todo? Syempre, ...
Read more

That 15 Minutes

-
Image
I find it hard to work when I’m at the peak of my emotions. That is why I allotted time to publish this entry and release how happy I am right now. One of the best things I learned in college is teamwork. I admit, in high school and even in my earlier years in college, I felt that I was most efficient working alone. I preferred doing things my way in my time. I did not want control and I did not care about how others will do what. However, college life exposed me enough to reality: No man is an island. In our college, we are trained to work as and with a team. I did not like having to deal with different personalities but certain people from my batch taught me how to be a team player. I experienced how they treat each one of us as equals. They showed that no contribution is considered less than another. They considered every effort from the batch significant. They did their part for the batch. They gave their all. They did this even in our earlier years unlike me, w...
Read more

Para kay Mr. NJ

-
Tulad ng dati, papers night ko ulit kagabi dahil wala akong nagawa buong araw noong isang araw. Buti na lang nakayanan kong maging gising magdamag dahil iyon din ang huling gabi ng isa sa mga kaibigan ko sa Pilipinas bago lumuwas ang pamilya nila papuntang America. Okay na rin sa akin na nagkaroon pa 'ko ng ilang oras para makakulitan or makaasaran siya. Hindi buong batch namin ng high school e nagkaroon ng ganoong pagkakataon. Hindi naman kami sobrang sobrang sobrang close pero apektado akong umalis siya. Sa totoo lang, naiyak pa’ko noong mga huling oras na kausap ko sya. At least, napatunayan kong hindi lang paghihiwa ng sibuyas ang makakapagpaiyak sa akin (see Nagbalat lang ako ng sibuyas... ) Masasabi kong hindi kami sobrang sobrang sobrang close kasi hindi naman kami masyadong nagkakausap nang seryoso kaya hindi ko rin alam kung ano ang tumatakbo sa isip nya tungkol sa mga bagay-bagay pero masasabi kong close kami kasi mas madalas naman kaming hindi nagkakasundo (o pabirong...
Read more